Geboren te Pamel op 2 september 1876 (1).
Remi liep eerst lagere school op Ledeberg-Pamel. Al in 1887 trok hij naar het Sint-Aloysiuscollege te Ninove, maar opmerkelijk, pas in 1890 begon hij er effectief aan de humaniora (2) (3), die hij te Ninove drie jaar volgde tot in 1893, om daarna verder te studeren aan het kleinseminarie van Hoogstraten, waar hij in 1897 zijn humaniora afronde. (4) Daarop begon Remi aan het seminarie te Mechelen zijn opleiding tot priester. Op 6 juni 1903 werd hij te Mechelen priester gewijd. Twee dagen later droeg hij zijn plechtige eremis op, te Pamel in de oude kerk aan de Dender.
Op 25 september 1903 werd hij benoemd tot onderpastoor in de Sint-Antoniusparochie te Heverlee. In 1914 werd hij in Leuven zomaar door de Duitsers opgepakt en voor het vuurpeloton gebracht, maar het lot was hem gunstig. Om na dit voorval emotioneel tot rust te kunnen komen werd hij op 4 september 1915 aangesteld als aalmoezenier bij de broeders van Sint-Gabriël in het Mulhof te Liedekerke, op enkele kilometers van de ouderlijke woning. Op 30 oktober 1921 werd hij opnieuw pastoor, te Bellingen (5), bleef er tot hij op 15 september 1929 pastoor werd te Alsemberg (6).
Op 1 september 1952 ging pastoor Remi op rust bij zijn zuster Seraphine en haar twee dochters die aan de Broekstraat te Strijtem woonden, maar was in de Sint-Martinusparochie pastoor Magnus toch nog behulpzaam. Waarschijnlijk ‘mocht' hij er daarom in 1954 peter zijn van de Maria-klok. Omdat hij het moeilijker kreeg om de mis aan het hoofdaltaar op te dragen (7) wou pastoor Magnus ca. 1960 dat hij een zijaltaar nam. Tot ergernis van pastoor Remi die vanaf toen 'zijn' mis opdroeg in het klooster van de zusters Franciscanessen te Borchtlombeek. (8)
Op 14 juni 1953 werd hij te Strijtem gehuldigd om zijn gouden priesterjubileum en tien jaar later kon hij in 1963 nog het diamanten jubileum van zijn priesterwijding vieren.
Pastoor Remi overleed te Strijtem op 31 oktober 1965 en werd te Pamel begraven op het oude kerkhof aan de Dender.

-------------------------------------------------------------------
(1) Zoon van Joannes Franciscus Kestens en Maria Theresia Apollonia Van den Eeckhoudt en broer van Jozef Petrus Kestens.
(2) Wellicht moest hij, zoals dat toen gebruikelijk was voor leerlingen die uit landelijke lagere scholen kwamen, tenminste één voorbereidend jaar volgen.
(3) Bovendien verliet hij in november 1888 het college en keerde pas in 1890 terug. Volgens Luc Van Liedekerke in ‘Remigius Kestens. Een Pamelse goede herder’, 2019, 47 p. Aldaar p. 9.
(4) Blijkbaar heeft hij in Hoogstraten vier jaar gedaan over de hogere cyclus. Waarschijnlijk heeft hij nog een overgangsjaar moeten volgen.
(5) Al in 1922 richtte hij er een kleuter en lagere school op, en kwam er ook een kostschool.
(6) Ondernemend als hij was organiseerde hij in 1934 de kroningsfeesten van O.-L.-Vrouw van Alsemberg en het kindje Jezus tot een grootse belevenis; niet aflatend drong hij via tussenpersonen door tot de hogere kringen (zelfs tot bij de koninklijke familie) om voldoende goud in te zamelen voor de twee  kronen.
Op een levensgrote schilderij, achteraan in de kerk van Alsemberg is naast kardinaal Van Roey ook een glimlachende pastoor Kestens te zien.
(7) Omwille van de trappen?
(8) Luc Van Liedekerke: o.c. (noot 3). Aldaar p. 39.