Geboren te Hoeleden op 23 maart 1895, priester gewijd te Mechelen op 28 december 1919, maar was al vanaf 20 september 1919 leraar aan het Sint-Jozefsinstituut te Ternat. "Niet meteen een voor de hand liggende keuze, want De Vos leed aan een spraakgebrek dat hij overhield als trauma aan een gijzelneming door de Duitsers in '14-'18. Uit vrees voor franc-tireurs werd De Vos, toen seminarist, door de Duitsers aan de loop van een kanon vastgesnoerd met de stellige belofte dat hij bij het minste incident zou aan flarden geschoten worden." (1)
Op 15 september 1920 werd hij benoemd tot onderpastoor te Pamel en op 10 mei 1938 tot kapelaan op Ledeberg. In november 1942 verstopten bladeren opnieuw de dakgoot van de kapel. Kapelaan De Vos klom de ladder op om ze te verwijderen, maar viel en overleed in de kliniek te Ninove op 2 december 1942.
Hij was een groot ijveraar van de Eucharistische Kruistocht, penningmeester-secretaris van Davidsfonds Pamel en ... hij hield van fotograferen.
Op zijn doodsprentje werd hij omschreven als: '... een goed en heilig priester, stipt in het vervullen van al zijn geestelijke plichten, een man met orde, nauwkeurig tot in de kleinigheden (2), dienstvaardig voor eenieder, ...'


----------------------------------------------------------------------
(1) François De Neef: '825 jaar Kerk te Ledeberg', Extranummer DF-Klokje, Davidsfonds Roosdaal, 2004, 185 p. Aldaar pp. 95, 96.
(2) Waarom vulde hij desondanks, van 1938 tot 1942, het DF-kasboek niet in?