De lijsttrekker van de Christelijke Centrum Lijst diende echter klachten in en zo konden we de eed begin januari 1983 niet afleggen. De klachten werden verworpen zodat in april de installatievergadering dan toch kon doorgaan. Maar de leden van de VU spraken een licht gewijzigde eedformule uit, wezen er daarna geamuseerd op, en legden dan de juiste eed af. Het waren voortekenen van het niveau waarop de oppositie, vooral de VU, de volgende jaren zou ageren.
Desondanks heeft de ‘politiek' me toch voldoening gegeven, want hoewel ‘slechts' gemeenteraadslid zijnde, heb ik in grote mate kunnen bijdragen tot o.a. de uitbouw van een uitleendienst voor verenigingen en de oprichting van een bibliotheek.
Maar al in 1983 was ik ook directeur geworden van het I.M.I.-S.O. en die functie slorpte me op, zodat ik niet altijd op de gemeenteraad aanwezig kon zijn, vooral omdat sommige schoolse activiteiten ermee samenvielen. Bovendien riep directeur van een plaatselijke school zijn en gemeenteraadslid in dezelfde gemeente soms controverse op. (3) Die vaststellingen deden me beslissen me in 1988 geen kandidaat meer te stellen voor de gemeenteraadsverkiezingen.

Naschrift
* CVP
Van oranje naar een regenboog van meningen, wat tot spanningen leidde binnen schepencollege en fractie. waarop vooral twee schepenen wogen.
- 11 op 21 was een krappe meerderheid. Uit vrees dat iemand van kleur zou veranderen was de leiding van de partij voorstander van een coalitie met de PVV. Persoonlijk vond ik het een gebrek aan vertrouwen in de eigen mensen. Achteraf bleek de coalitie toch nodig. Maar het had misschien toch anders gekund.
- De fractie vergaderde regelmatig op zondagvoormiddag. Daar werd o.a. de komende gemeenteraad overlopen. Op de gemeenteraad zelf stemde ik meestal zoals afgesproken, maar soms bleek dat de informatie van de schepen op de fractie onvolledig was. Dan hing mijn stem af van wat ik vernam op de gemeenteraad, waarbij ik me eventueel onthield of tegen stemde; m.a.w. geen blinde partijtucht, wat sommige schepenen bij wijlen wat frustreerde.
- Het onderwijs lag gevoelig in de fractie: gul voor het gemeenteonderwijs, zelfs 1 à 2 onderwijzers uit de gemeentekas betalen; ook voor de gebouwen van de Sint-Amandusschool was er geld; voor het I.M.I. was er ‘enkel' medeleven.
Andere hangijzers waren de straatnaamwijzigingen (Het werd uiteindelijk de Pamelse Klei!), de afbraak van de Lombeekse pastorie, de Lostraat, ...
- Ondanks verschillen heb ik binnen de CVP/CD&V aan mijn zes jaar politiek toch waardering en vriendschap overgehouden.
* PVV
Van blauw naar lichtblauw.
Tevreden met het schepenambt, een straatlamp hier, wat asfalt daar, ... weinig visie.
* SP
Van rood naar gebroken rood.
In hun blaadjes speelden de SP-ers vaak op de man, deden de waarheid dikwijls geweld aan, o.a. over de bibliotheek. Op de gemeenteraad is me vooral hun kopman bijgebleven die er, meestal synthetiserend van wat al gezegd was, verheven kon spreken, o.a. over een rechtvaardige, transparante aanwending van de gelden van de gemeenschap. Gebroken rood, bleek achteraf toen ik zijn handelen vernam in de Agusta-affaire.
* VU
Van geel naar grien = Pamels dialect voor hautaine, betweterige, vaak ook smalende houding.
Vanuit een vrij grondige inzage van de agendapunten, uitte die ‘griene' houding zich in opmerkingen over punten en komma's, in de talrijke klachten die één of meerdere fractieleden samen bij de hogere overheid indienden, klachten die meestal werden verworpen. Volgens een VU-raadslid van toen heerste er in de fractie een sfeer van 'afbreken wat de meerderheid voorstelde'. Vandaar die 'griene' houding en erger nog, vandaar ook onwaarheden, o.a. inzake het I.M.I.(3), inzake de bibliotheek.(4)
Daarbij aarzelde men niet om iemand persoonlijk te treffen: toen ik directeur werd protesteerde een leidend bestuurslid van de VU, ook lid van het oudercomité, tegen mijn benoeming in een brief aan het schoolbestuur! Ook in Schuurpapier werd vaak op de man gespeeld.


Hubert De Bolle,
17/5/2016


-----------------------------------------------------------------------
(1) Karel Van Cauwelaert zei dat dankzij mijn kandidatuur meer stemmen van Ledeberg naar de CVP gingen.
(2) Ik nam ontslag als voorzitter van het Davidsfonds omdat ik van oordeel was dat voorzitter zijn van een plaatselijke vereniging niet samenging met een politiek ambt. Anderen bleven hun voorzitterschap politiek ‘gebruiken'.
(3) Toen de basisschool van het I.M.I. overleg vroeg over het gemengd worden, werd ze onmiddellijk door de ganse oppositie beschuldigd van het breken van een contract van vele jaren geleden, contract waarvan uiteindelijk bleek dat het niet bestond!
(4) Twee onderwerpen die me, zoals hier opnieuw blijkt, nauw aan het hart lagen.