Geboren te Pamel op 23 juni 1935 en overleden te Roosdaal op 20 april 2017.

Jef was in september 1953 medeoprichter van Chiro Pamel en al vlug werd hij algemeen aanvaard als groepsleider. De allemaal jongere leiders keken naar hem op: vlot, ernstig en toch met humor, die na de leiderskring met hen ‘bij Lowieken’ een pint ging pakken, die hen, zonder veel bemoeizucht, hun afdeling liet leiden. Zo was hij ook als leider van de ‘kerels’, sinds 1955: een verhaal, een mop in het lokaal rond de mazoutstoof, of rustend in de gracht op bedevaart naar Halle. Het sportieve, het spel liet hij grotendeels over aan de ‘kerels’ zelf.
Zoals toen de gewoonte speelde de chiro vanaf 1957 in januari toneel en was Jef de regisseur (1), in 1959 ook in een hoofdrol. Telkenmale verraste Jef met enkele eigen accenten. Zo vertelde hij later: ‘Wij doorbraken een Pamelse traditie door eerst een blijspel te brengen en pas daarna het drama.’
Toen Jef in 1960 de groep verliet was het aantal chirojongens gegroeid van een twintigtal tot in de zeventig, het aantal afdelingen van één naar vier, en bovendien stapte er een muziekkapel door de Pamelse straten.

Op 28 juli 1962 huwde Jef te Sint-Pieters-Woluwe met Christine Henriette/Kristin Robijns (°Pamel 14/2/1938). Als een der eersten in Pamel ‘riskeerden’ zij het een prefab te laten optrekken, aan de huidige Koning Albertstraat [nu nr 13], waar ze samen met hun vier kinderen woonden. Met trots, maar ook met zorg sprak hij over hen.

Nadat Jef aan de KUL licentiaat in de Germaanse taal- en letterkunde was geworden kon hij in september 1959 beginnen in het Heilig Kruiscollege te Denderleeuw als leraar Germaanse talen en geschiedenis. (2) Hij vertelde graag wat meer, wat anders dan wat in het programma stond. Hij kruidde zijn lessen met nadenkertjes, anekdotes, droge humor.(3) ‘Jef Bulté was een van dé smaakmakers in het H. Kruiscollege. Men kon hem bezwaarlijk een strenge leerkracht noemen. Met zijn voeten werd er zeker ook niet gespeeld, maar hij was op zijn minst gezegd een bevlogen leraar. Vaak (bewust of onbewust) liet hij zich mijlenver afleiden van de leerstof. Hij kon ontzettend boeiend vertellen en declameren. Hoewel hij geen Engels gaf aan ons, gebeurde het regelmatig dat hij zomaar uit het hoofd Engelse poëzie voordroeg.’(4) (5)
Vele jaren was hij ook de auteur, regisseur van de roemrijke HKD-shows waarin leerlingen en leerkrachten een humoristische kijk gaven op het schoolleven.
Maar naar het einde van de jaren (19)80 toe had hij het moeilijk met al de veranderingen in het onderwijs (6) en hij snakte naar de laatste lesdag. Op 1 september 1990 ging hij op TBS, voorafgaand aan zijn pensioen.

In 1991 werd Jef effectief lid van de werkgroep DF-Klokje en zo ook bestuurslid van Davidsonds Roosdaal. Met de werkgroep draaiend rond de tafel om het tijdschrift samen te rapen, had hij het soms ook over de duurte van het leven, over lichamelijke kwalen, ... maar steeds was er ook een mop, een komisch verhaal. Al in 1974 had hij voor het DF-Klokje een artikel over Gerard Walschap geschreven en in 1993 publiceerde hij nog een uitgebreid artikel over Hendrik Borginon. Maar vooral heeft hij van 1991 tot 2003 in bijna alle DF-Klokjes een cursiefje geschreven (7) (8): altijd taalvaardig vlot, soms nostalgisch, soms melancholisch, meestal humoristisch, zoals Jef ook was.
In 1999 werden 31 cursiefjes gebundeld tot het extra DF-Klokje 'Jef Bulté vertelt ...', met als eerste blad:

In de jaren (19)90 liet Jef de mensen ook nog glimlachen met een causerie over ‘Humor’ (9), maar het bleef bij een beperkt aantal voordrachten.

Toemaatje: toen in 1999 de Hertboommolen openbaar werd verkocht riep Jef als eerste:
1000 euro!

-----------------------------------------------------------------
(1) Ook nadat Jef de groep had verlaten heeft hij nog verschillende toneelstukken van de chirojongens geregisseerd.
(2) Nog onderbroken door 12 maanden legerdienst vanaf augustus 1960.
(3) Onder colleg's 'bulteetjes' genoemd.
(4) Oud-leerling Frans Vanderschueren in ‘Rausa’, tijdschrift van Erfgoed Rausa, 2014, nr 2. Aldaar pp 5,6.
(5) Ook Marcel Van Nieuwenborgh getuigde dat hij veel te danken had aan zijn leraar Nederlands, Jef Bulté.
(6) ‘Nu ook meisjes in de klas. Zij snappen mijn humor niet!’ En 'De verwondering bij de leerlingen is weg.'
(7) Een aantal cursiefjes werden ook gepubliceerd in ‘Kruis en Wereld’, het tijdschrift van de Kruisheren.
(8) In DF-Klokje, nr 4, 2013 verscheen nog van Jef: ‘Humor voor gevorderden en andere ambetanterikerij’.
(9) O.a. in 1994 in het I.M.I. en in 1999 op de boekenbeurs van DF-Roosdaal ter gelegenheid van de uitgifte van het extra nummer.