boomstructuur: startpagina >
AZ-index > artikelindex M > artikel


Missiewerken Ledeberg

Al op 6 en 7 oktober 1979 hield de parochiegemeenschap van Ledeberg een missiefeest.  In 1981 was er sprake van een maniokfeest:

 

In 1982 werd het missiefeest verschoven naar mei, zo ook de volgende jaren tot in 2002.
Een beperkte kring van hoofdzakelijk betrokken families bepaalde hoe het missiefeest zou verlopen, wie mocht helpen en wie voor het steunend comité werd uitverkoren. Hun inzet voor hun familieleden was uiteraard groot.
Al vlug werd de actiegroep de vzw Missiewerken Ledeberg.

* Ten voordele van de missiezusters Marie Vandenberghe (1979-1984) en Anna Vierendeels (1979-2002), de 'ontwikkelingshelpers' Piet Derideaux (1985-2002), Geert Van Isterdael (1990-1998), Jef Van Isterdael (1999-2002). (1)

* Het programma van het missiefeest werd vanaf 1982 uitgebreid. ‘Places to be’ waren de Kapelleweide (waar van 1986 t.e.m. 1989 ook een ‘ruime’ tent stond) en De Kluis.
- Informatie, foto’s, dia’s … over het werk van de zusters en 'ontwikkelingshelpers', over de gesteunde projecten.
- Altijd was er eetgelegenheid. Bijna altijd gloeide op zondagmiddag de barbecue, vanaf 1995 ook op zaterdagavond. Soms werden op zaterdagavond of op zondagnamiddag ook belegde broodjes, taart en ijs geserveerd, enkele keren werden er wafelen gebakken en eenmaal was er op zaterdagavond spaghetti.
- In het begin vlooienmarkt genoemd, maar vanaf 1984-85 rommelmarkt. Vooraf konden gegadigden nog de waardevolste dingen kopen. Alles wat overbleef werd dan in de namiddag per opbod verkocht, meestal met veel hilariteit. (2) Maar op Ledeberg geraakte de rommel op en vanaf 1989 werd de rommelmarkt meer ‘antiekmarkt’ met vrije verkoop, vanaf 1993 ‘curiositymarkt’ en vanaf 1996 werden er ‘mooie voorwerpen’ verkocht.
- Al vanaf 1982 kon er telken jare op zondag gejogd en gewandeld worden voor het goede doel. Na 1990 werd de wandeltocht, intussen wandelzoektocht geworden, opgeheven. Vanaf 1993 konden ook de kinderen mini-joggen. De jogging werd nog verplaatst naar zaterdag, maar het mocht niet baten, want in 1997 werd het joggen stopgezet.
- Tot 1995 exposeerden enkele bezige vrouwen (o.a. Livina De Dapper) hun ‘kreatief handwerk’, uiteraard om het te verkopen.
- In de beginjaren werd er ook een tombola getrokken, nadien nog sporadisch.
- Tweemaal (1986, 1987) fuifden de jongeren in de ruime tent voor het werk van zuster Anna en van Piet.
- Natuurlijk was er telken jare animatie. Tot 1987 werd er op zaterdagavond gekaart, gebold en gevogelpikt. In 1991 ging er nog een kaartkampioenschap door. Dat jaar heeft er ook het rad van fortuin gedraaid. Sommige jaren werd er gemusiceerd door een Zaïrese of Chileense groep. Op zondagnamiddag trad al in 1983 Arjaun op. Maar dan was het wachten tot in 1989 vooraleer nieuwe groepen werden gevraagd, fanfare- en jazzmuziek werd gehoord en Jiu-Jitsu gedemonstreerd. De meeste jaren nadien waren er dan wel optredens: van de Gooikse Straatmuzikanten, de fanfare De Verbroedering, Micha Marah, Arjaun, de Pajot Swing Jazz Band, het huisorkest van De Valier, de Straatzangers van Nijlen, het Koperensemble … Tweemaal was er een demonstratie en initiatie vendelzwaaien, eens werd er gevolksdanst en eenmaal kon men er Afrikaanse workshops volgen. Verschillende jaren konden de kinderen stoeien in een springkasteel en deelnemen aan een ballonnenwedstrijd. Soms lieten zij zich grimmeren of doken een ballenbad in. De laatste jaren reed er een huifkar en toen konden de kleuters ook spelen in een reuze zandbak. …
- Van 1988 tot 2002 werd op zaterdag om 19 uur de mis opgedragen met bijzondere aandacht voor de landen in ontwikkeling: o.a. in 1990, 1991 opgeluisterd door een Zaïrese groep, in 1993, 1998 door een Chileense groep. Vaak werd de jeugd erbij betrokken die dan instond voor teksten, muziek en uitbeelding, in 1995 zong het JONI-koor uit Liedekerke, daarna meermaals het jongerenkoor Jokolé, in 1998, 1999 was er ook een ‘kindermis’.

* Vooraf werden de Roosdaalse ‘notabelen’ aangesproken om financieel te steunen en zo te behoren tot het ‘steunend comité’. De ‘gewone’ Roosdalenaars konden eveneens dankzij een fiscaal attest hun gift gedeeltelijk recupereren bij de belastingen. Maar velen zullen wel 'zomaar' hebben gegeven!

* Ook werden de handelaars vooraf bezocht en verzocht om reclame te maken in een folder die op 4000 exemplaren werd gedrukt en gedropt in alle Roosdaalse bussen. Evenzo werd financiële steun gevraagd aan instellingen zoals o.a. aan het IMI.

Over de opbrengst in franken van voorgaande activiteiten werd er weinig gecommuniceerd. Alleen in 1991 vernam de buitenwereld dat deze de vorige jaren 'om en bij de 300 000 fr.' bedroeg.

 

1983

 

1986

In Het Nieuwsblad van 21/5/1986.

 

1989

 

1991

 

1993

 

1995

 

2000

 

2002

Om verschillende redenen hadden vanaf 1997 sommige ‘werkers van het eerste uur’ afgehaakt. Anderen hadden dan weer geprobeerd vernieuwing te brengen, o.a. door gespreksavonden in te richten: in mei 1998 ‘Het Zaïre van Mobutu’, in april 1999 ‘Zin of onzin van ontwikkelingshulp’. Maar, vooral voor de jongere medewerkers was het Ledebergse stramien van een missieweekend afgeleefd en in 2002 kwam er ter vervanging een kaas- en wijnavond. Het mocht echter niet baten, want toch nog vrij bruusk was het gedaan met Missiewerken Ledeberg.




----------------------------------------------------------------------
(1) Tussen haken de jaren waarin Missiewerken Ledeberg hen uitdrukkelijk steunde.
(2) Legendarische oproeper was verschillende jaren Albert Van Isterdael.





Aangevuld in april 2024.