boomstructuur: startpagina >
AZ-index > artikelindex D > artikel


De Wever Désiré G.

Voorzitter Davidsfonds Pamel, dichter, gemeenteontvanger van Roosdaal

Geboren te Pamel op 19 januari 1918 en overleden te Ninove op 5 februari 1997. Op 30 augustus 1946 trouwde hij met Bertha De Leener (1927-1952) en hertrouwde op 28 december 1954 met Maria Roose (1928-1983) (1). In april 1952 betrok hij zijn nieuw huis aan de huidige Pamelse Klei.
Vanaf 1929 volgde hij te Aalst technisch onderwijs (houtbewerking) en vanaf 1934 hoger kunstonderwijs aan het Sint-Lucasinstituut te Molenbeek. (2) In 1940 werd hij gemeentebediende te Pamel, eerst klerk o.a. verantwoordelijk voor de rantsoenzegels (een tijdlang onderbroken gedurende de oorlog), dan opsteller, onderbureelhoofd en tenslotte vanaf 30 december 1965 gemeenteontvanger. Op 1 (30?) april 1976 ging hij om gezondheidsredenen met pensioen (en kreeg de titel van ere-ontvanger van Roosdaal).
Blijkbaar heeft hij naast zijn werk op het gemeentehuis nog voldoende tijd overgehad om te Pamel eveneens agent te zijn van het Gemeentekrediet en ook correspondent bij De Standaard en Het Nieuwsblad. Bovendien drukte hij geboortekaartjes, huwelijksaankondigingen, doodsbrieven en doodsprentjes (3), naamkaartjes, strooibriefjes, affiches, ... Eveneens beheerde hij een groothandel in bureelbenodigdheden, prentkaarten, missalen, vulpennen, latten, alle soorten papier, mechanische schrijfmachines, rekenmachines, ... zelfs hamers, vijlen, zagen, ... en kruisbeelden!
Ook was hij van 1942 tot 1951 voorzitter van Davidsfonds Pamel.
In 1938 publiceerde hij een eerste dichtbundel 'Het Hart zwijgt niet' en nadien volgden in eigen beheer 'Bekentenis' (1940), 'Het dubbele spel' (1941), 'Gebed om vrede' (1945), 'Gulden Huis' (1946). Van 1937 tot 1948 werkte hij ook mee aan literaire tijdschiften als 'Gewas' (1937-1940), 'De Jonge Vlaamsche Lyriek' (1939), 'Bibliogids' (1945-1947), 'Nieuw Gewas' (1945-1947), 'Oogst' (1948). (4)
In 1947-1948 schreef hij in het weekblad 'Het Belang van Pamel' de nog steeds interessante artikels over 'De Dikke van Pamel' en de 'Geschiedenis van Pamel'. Ook drukte hij deze artikels af op losse bladen die hij, met een tussenpoos van 40 jaar, bundelde tot 2 boekjes: in 1947 'De Dikke van Pamel' (5), in 1987 'Bijdrage tot de geschiedenis van Pamel'.

 

Zoon Winfried vertelde:
‘Mijn vader was inderdaad een stille en zwijgzame man. Sommigen dachten dat hij depressief was, maar ik heb hem zeker niet zo gekend. Het is nogal vanzelfsprekend dat je door het leven wordt getekend wanneer je tweemaal je echtgenote verliest. Maar ik herinner mij mijn vader als iemand die vol ideeën zat en altijd plannen aan het smeden was.' (6)

 
--------------------------------------------------------------------------
(1) Kinderen uit beide huwelijken: Diane, Yolande, Winfried, Stefaan, Lutgart.
(2) Later ontwierp en vervaardigde hij In zijn nieuw huis zelf het meubilair, gaf de deuren elk een andere kleur, ...
(3) Stelde ook de bij de overledene passende tekst op.
(4) Bovendien borstelde hij nu en dan ook een schilderij.
(5) In 'Het Belang van Pamel' van 27 december 1947: 'Bij de uitgeverij is in zeer beperkte opgave te koop gesteld: "De Dikke van Pamel" het volledig verhaal in boek aan de prijs van 8 fr.'
(6) In 'Rausa', 4e jg nr 4. Aldaar p. 11.