Dichtbundel, opgedragen aan zijn moeder, genoemd naar het eerste gedicht in de bundel:


GULDEN HUIS

Het huis, mijn vaderhuis, waar ik mijn eerste
weiflend leven met mijn handen mat,
mijn gulden huis, nog met den lagen drempel,
ligt breed rondom in tuin gevat.

Geluk, ik heb het naar de diepte van dees
tuin gemeten, blijde als een kind
dat door het water waadt en vreemde
schelpen zoekt. Ik hoorde in den wind

het wijde onbekende aan het hart van
moeder, rillende in de schaduwing
van dansende geblaarte in de gouden
zon, waaraan het groot verlangen hing.