Geboren te Schaarbeek op 3 juni 1931 en overleden te Roosdaal op 21 april 2017.
Hij was gehuwd met Anny Flama. In het gezin dat te Roosdaal aan de Koning Albertstraat (nu nr 41) woonde werden vier kinderen geboren.

Nadat zijn ouders bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog van Evere naar Eizeringen verhuisden liep de jonge Maurice nog enkele jaren lagere school te O.-L.-V.-Lombeek, tot hij in 1944 op kostschool werd gestuurd, bij de Jezuïeten in Wallonië. Nadat hij daar zijn humaniora beëindigde studeerde hij aan de KUL en werd er licentiaat/drs in de Economische en Sociale Wetenschappen. Nadien studeerde hij verder o.a. macro-economie aan de universiteit van Upsala, werd hij aan de IRES-UCL drs in planologie en was hij o.a. ook foreign expert aan de universiteit van Chicago.

In 1960 werd Maurice Vandevelde kabinetattaché op Buitenlandse Handel; in 1966 kabinetsecretaris en d.d. adj. kabinetchef van de minister van Economische Zaken; in 1972 opdrachthouder op het kabinet van de minister van Middenstand; in 1976 adviseur van de Vice-Eerste minister en minister van Financiën; in 1982 adviseur van de minister van Verkeer; tenslotte ambtenaar bij de diensten van de Eerste minister (Planbureau).

Vanaf 1964 was Maurice Vandevelde opvallend politiek actief, o.a. als stichter-voorzitter van de ‘Blauwe Leeuwen’, als oprichter van het Kaderinstituut van de PVV.
In Roosdaal stichtte hij in 1964 de PVV en werd ook voorzitter. (1) Dat jaar stelde hij zich op de lijst der Gemeentebelangen kandidaat voor de gemeenteraadsverkiezingen, maar werd niet verkozen. Evenwel werd hij in 1965 lid van de C.O.O., tot 1970. Na de gemeenteraadsverkiezingen in 1970 werd hij wel gemeenteraadslid, maar naar 1976 toe moest hij om gezondheidsredenen afhaken (2). Doch werd hij in 1982 opnieuw voorzitter en bij de gemeenteraadsverkiezingen werd hij als lijsttrekker voor de PVV met 383 voorkeurstemmen verkozen. Hij kwam echter de volgende jaren weinig naar de gemeenteraad. (3) Niettemin was hij in 1988 nogmaals kandidaat, nu op een Eenheidslijst, maar met 391 voorkeurstemmen haalde hij het niet. In 1995 werd hij nog verkozen tot voorzitter van de Roosdaalse VLD.
O.-L.-V.-Lombeek lag hem over al de jaren nauw aan het hart. Zo pIeitte hij o.a. in 1994 voor de vertegenwoording van elke deelgemeente in het schepencollege en in 2008 was hij een van de medeorganisatoren van ‘O.-L.-V.-Lombeek, mooiste dorp’, Maar ook ter behartiging van het liberaal gedachtengoed liet hij na 2000 meer dan eens zijn stem horen in de Cultuur- en de Welzijnsraad. Zo was hij o.a. een van de initiatiefnemers van het Filo(sofisch)café Socrates en ijverde hij er voor om de zaal van het Koetshuis open te stellen voor afscheidsvieringen van overledenen.

Al op het college schreef Maurice Vandevelde gedichten in het Frans. Maar ook andere kunsten boeiden hem en hij zocht contact met de kunstenaars zelf. (4) Niet verwonderlijk dat hij (onder de schuilnaam Maelderlick) (5) vanaf 1975 in het Frans (6) de poëzie schreef van 17 bundels, bijna allen samengesteld in samenwerking met beeldende kunstenaars. Zo verscheen in 1984 de bundel 'Hommage à 20 poètes assassinés', die in 2010 in het Koetshuis de inspiratie was voor het spektakel en de tentoonstelling 'Vrijheid op leven en dood' (7), waarvan hij (8) de regie in handen had.

Erudiet, kunstminnend man, die zich ook graag aldus toonde, maar die er niet in slaagde, noch voor zichzelf, noch voor de liberale partij in Roosdaal een leidende rol te claimen.

Te christelijk om katholiek te blijven.
Te vrijzinnig om christelijk te zijn.
Te humanist om alleen maar vrijzinnig te zijn. (9) (10)

------------------------------------------------------------------
(1) Was voorzitter met periodes, o.a. ook in 1982.
(2) Zo verklaarde hij zelf in 1979 in een ‘Open brief aan de bevolking van Roosdaal’.
(3) Waren strubbelingen binnen de PVV de belangrijk(st)e reden?
(4) Hij is ook confederaal secretaris van het Gemeenschappelijk Front der Kunstenaars geweest en buitengewoon regeringsafgevaardigde bij de UNESCO, Parijs.
(5) Van 'Maalder' en 'Lennik', verwijzend naar de voorouders.
(6) 'Door mijn opleiding heb ik het Frans veel beter onder de knie gekregen en vind ik veel beter het juiste woord en de juiste toon. Ik heb zelfs het gevoel dat mijn woordenschat in het Nederlands ontoereikend is.' In Rausau: tijdschrift van Erfgoed Rausa, 6e jg nr 1. Aldaar p. 17.
(7) Door de Roosdaalse scholen, ter gelegenheid van de maand van de vrede.
(8) Samen met Emmanuel de Bethune.
(9) Op zijn doodsbrief.
(10) Hij was vertegenwoordiger van Roosdaal in de Humanistich-Vrijzinnige Vereniging Pajottenland.