Refrein ter gelegenheid van de viering van de honderdste verjaardag van Netteken Van Eechoudt. (1) (2)




Stichtelijk refrein voor de mensen van Roosdaal. (3)

De burgers van Strijtem en Lombeek die Schone
en die van Pamel en Borchtlombeek,
die nu al een kwarteeuw in Roosdaal wonen
de nieuwe gemeent’, met een pennestreek,
tot stand gekomen, daar ’t nodig bleek
zo ’t schijnt aan nieuwe wetten te wennen,
de burgers van Roosdaal, zowel klerk als leek,
zij moeten wat beter mekaar leren kennen.

Zij moeten wat meer aan mekaar zich vertonen,
dat gaat op één dag niet, noch in één week,
neen, het vraagt jaren eer die nieuwe patronen
helemaal zijn verlost van hypotheek
en vooroordeel van de vroegere streek.
Maar kom, in plaats van te snauwen of jennen
of dwars te zitten met steek of streek,
zij moeten wat beter mekaar leren kennen.

En dit kan wel gaan als zij, van gewone
of van eerder iets veredelder kweek,
proberen hun samenzijn te bekronen
met iets dat tot nu niet goed vindbaar leek:
een Roosdaalse vriendschap, noch te fel noch te week,
maar die kan fungeren als een antenne,
waarop alleman afstemt zonder stoot of steek,
om mekaar wat beter te leren kennen.

Burgers van Roosdaal, het lijkt wel een preek
die gehouden wordt, maar het zal ons niet schennen
dat wij van Stampmolen tot Poelkebeek
in elke richting beter mekaar leren kennen.