'1914-1918

Klooster, school en Zusters bleven gespaard van alle oorlogsgeweld. De klassen waren overbevolkt daar het onmogelijk was nieuwe lokalen te bouwen. Ook werd de hulp der Zusters gevraagd om de werkzaamheden der comiteiten (1) te steunen.

1940-1945

'De nieuwe wereldoorlog is voor de geschiedenis van Pamel heel wat bewogender geweest.
Op 10 Mei 's morgens om 5 uur (2) vlogen twee grote vliegtuigen zeer laag over onzen hof. De inzittenden mitrailleerden in de richting van ons klooster, een kogel kwam terecht in een balk van den zolder juist boven het hoofd van de Zusters. (3)
Op bevel van den Heer Burgemeester werd de school gesloten tot verder bericht. De klassen werden ontuimd en de voornaamste leerboeken in veiligheid gebracht.
Op Zaterdag, 18 Mei, daags voor Sinksen werden we 's nachts om 2 uur gewekt. 't Waren de eerste vluchtelingen uit Leuven.
Op Zondag, 19 Mei, kwamen er vluchtelingen uit de Kempen toe, namelijk de familie Van Hove uit Retie. Met Sinksen zelf werd de toestand meer onrustwekkend en werd alles in gereedheid gebracht voor een mogelijke vlucht. De volgende dagen waren ook zeer woelig. Van alle kanten stroomden de vluchtelingen toe die allen Vlaanderen wilden bereiken. Af en toe kwamen grote massa's vliegtuigen boven onzen berg.
Op Vrijdag 17 mei trokken de vluchtelingen van Leuven verder naar Frankrijk. Die van Retie volgden den volgenden morgen.
Intussen was het Engels leger hier aangekomen. De soldaten stelden zich op achter den Dender. In den namiddag daalde een parachutist naar beneden en een vliegmachine stortte ten gronde. Het geschut werd zeer hevig. Twee Zusters waagden zich nog buiten om mondvoorraad te halen. Tot hun grote verwondering stonden ze plots tegenover de Duitsers, die ze nog ver afwaanden. Ze sloten het klooster en gingen schuilen in den kelder van den Eerwaarden Heer Kapelaan. In allerhaast namen ze het archief, de grootste hoeveelheid lijnwaad en wat mondvoorraad mee. Wie een echt bombardement heeft bijgewoond, zal zich een gedacht vormen van wat ze dien nacht beleefden. De slag werd in Pamel geleverd. De Duitse soldaten schoten van op den berg en de Engelse van achter den Dender. In het heetste van het gevecht kwam de vijand schuilen in het huis van Eerw. H. Kapelaan. Op zeker ogenblik kwam een Duits officier in den kelder elk der Zusters onderzoeken met revolver en zaklamp in de hand.
Dien Zondag werd geen H. Mis gecelebreerd daar het bombardement voortduurde tot 's middags.
De voorkant van de school Noord- West had veel geleden, al de ruiten waren stuk en hier en daar waren lichte beschadigingen.
De strijd werd in Vlaanderen voortgezet. Op 28 mei was het capitulatie. De klassen herbegonnen en de school ging regelmatig haar gang (4).
September 1944 nadat de school twee dagen was heropend had de triomfantelijke intocht der Geallieerden plaats. Pamel werd onverwachts zonder slag of stoot bevrijd. Een ongehoorde geestdrift maakte zich van de bevolking meester. Tot feestviering werd de school twee dagen gesloten. De oorlog was dus voorbij, zo scheen het. Toch moesten we nog een tijdje wachten eer de vredeszon voor goed zou gloren.
In Mei 1944 kwamen de wezen van Mechelen, bestuurd door Mejuffer Borginon hun intrek nemen in het pensionaat der Juffrouwen Lecoyer. Een zestigtal wezen bezochten onze school tot in October 1944.
Bij het overschouwen der 5 oorlogsjaren mogen de Zusters van Pamel met grote dankbaarheid getuigen dat O. L. Heer hen zichtbaar heeft gespaard.
Regelmatig konden de klassen voortgezet worden, ze werden bijna niet gestoord door troepeninkwartiering. Het voedsel der Zusters was steeds voldoende dank aan de vele weldoeners bij wien ze nooit tevergeefs aanklopten.' (5)


------------------------------------------------------------------------
(1) Voor (voedsel)hulp aan de bevolking.
(2) 1940
(3) Volgens Désiré De Wever schoten de Duitse vliegtuigen naar Belgische soldaten op Ledebergdries.
(4) Livina De Dapper vertelde dat er tijdens de oorlog grote pakken wol bij de zusters toekwamen '... middelgroen van kleur en voor de naalden nr 2 à 2,5. Met z'n allen breiden de leerlingen kousen voor Winterhulp.'
(5) In archief zusters.