|
'Op 11 juni 1967 was het Immaculata Maria-Instituut in feest want het 75 jarig bestaan van klooster en school werden gevierd. Het was immers in 1892 dat de Zusters van de Christelijke Scholen van Vorselaar zich in deze omgeving waar alles rust ademt, kwamen vestigen.
Het pionierswerk dat zij er sindsdien verrichtten was rijk aan vruchten. Zevenhonderd meisjes ontvangen er momenteel een godsdienstige en culturele opvoeding. Dank zij de onbaatzuchtige toewijding van het Oudercomité en het leraarskorps groeide deze jubelviering uit tot een hoogstaande manifestatie.
Te 14.30 u. vertrok op het Dorpsplein te Pamel de optocht van de leerlingen. De keurig gekostumeerde koninklijke fanfare "Sint Pieter" van Itterbeek zette de plechtigheid grote luister bij. Via de Brusselstraat begaf de optocht zich naar de speelplaats van het Instituut. Gedurende anderhalf uur geven de leerlingen een programma ten beste dat de algemene bewondering van de honderden aanwezigen wegdroeg.
Een oud-leerlinge verwelkomde de personaliteiten: Mgr Goossens, vicaris-generaal, Rector Casteels van Vorselaar, E.H. Geeraerts pastoor-deken van Roosdaal, de parochiepriesters, Moeder Angelica, assistente van de Algemene Overste e.a. Als gemeentelijke instanties bemerkten we senator en burgemeester Karel van Cauwelaert en het voltallig gemeentebestuur.
Feestreden werden uitgesproken door Senator Van Cauwelaert, Moeder M. Polexine en Monseigneur Goossens.
Algemeen werd de wens uitgedrukt dat met de viering van het 75-jarig bestaan van deze bloeiende onderwijsinrichting, geen eindpunt mag worden geplaatst, maar de inzet moet worden van een nog grotere evolutie en opbloei.' (1)
Welkom door oud-leerlinge:
'Monseigneur Goossens, E. H. Priesters, Geachte inspectieleden, Eerwaarde Zusters en beste oud-leraressen, Heer Burgemeester, Geacht gemeentebestuur, beste ouders en oud-leerlingen,
Vandaag bestaat het Immaculata Maria-Instituut 75 jaar. De ganse evolutie van de school heb ik natuurlijk niet meegemaakt, maar een deeltje van de groei heb ik toch zelf beleefd en daarom is het mij, als oud-leerling en lerares, een bijzondere vreugde U allen, in naam van E. Z. Directrice en de Eerwaarde Zusters, de leraars en leraressen en ook in naam van al onze leerlingen, hartelijk welkom te mogen wensen op deze voor ons zo betekenisvolle dag.
Het kan niet anders, op een dag als deze moeten wij even teruggaan naar het verleden en het was in 1879 dat de geschiedenis van het Immaculata Maria Instituut begon. Al heerste er dat jaar een hevige schoolstrijd, toch werd op de mooie heuvel van Ledeberg een vrije katholieke school opgericht. Maar reeds in 1884 moesten deze gebouwen ontruimd worden omdat de kinderen opnieuw de lessen moesten volgen in de gemeenteschool van Pamel (2). Maar niet voor lang. In 1892 vond E.H. Van Eyndhoven, pastoor van Pamel, dat het goed zou zijn een vrije meisjesschool op te richten en hij vroeg de zusters van Vorselaar die taak op zich te nemen. Een nieuw klooster werd opgetrokken naast de verlaten schoolgebouwen van Ledeberg. En het mag misschien wat ongewoon klinken, maar de ganse bevolking hielp mee aan deze bouw. En hoe ... van ooggetuigen, die hier vandaag ook aanwezig zijn, vernamen wij hoe niet alleen paarden maar zelfs koeien ingespannen werden om het nodige bouwmateriaal op de heuvel te brengen. Zeer vlug was de kleine kloosterwoning klaar en de stichteressen: Moeder Salesia, Zuster Alida en Zuster Bertha werden op 4 oktober 1892 met vreugde door de inwoners ontvangen. Moedig begonnen de zusters hun nieuwe taak en met drieën verschaften zij onderwijs aan 200 meisjes. In 1893 kwam Zuster Theodosia de kleine communiteit vervoegen. Ze nam de zorg op zich voor zomaar eventjes 100 à 170 kleuters. De stichteressen hebben hier werkelijk wonderen verricht en van hen mogen wij zeker getuigen: "Wat zij zaaiden in pijn, oogsten wij met vreugde." Want de school groeide en bloeide. Naargelang de noodzakelijkheid werden de schoolgebouwen uitgebreid door de opeenvolgende oversten: Moeder Amelia, Moeder Aline, Moeder Pacomia en Moeder Felicie. Samen met hun medewerksters, de zusters en juffrouwen, waarvan wij er velen kunnen begroeten op dit jubelfeest, hebben zij geijverd voor de christelijke opvoeding van de Pamelse jeugd en voor een degelijk onderwijs.
Na de tweede wereldoorlog werd het onderwijs aangepast aan de tijdsomstandigheden.
Om aan de wens van de bevolking te voldoen, werden in 1951 twee kleuterklassen geopend te Pamel en in 1947 (3) werd een vrije naaischool opgericht. Toen was de groei van de school niet meer te stuiten. In 1958 werd de Beroepsschool definitief opgericht en ook een middelbare Handelsafdeling. Moeder M. Polexine, onze huidige overste, nam het bestuur in handen en de resultaten van haar knap beleid lieten niet lang op zich wachten. Niettegenstaande de moeilijkheden verbonden aan de oprichting van een nieuwe afdeling is onze school geworden wat zij nu is: een school met een bloeiend voortgezet onderwijs met de mogelijkheid tot kiezen naargelang de aanleg van de meisjes. Natuurlijk is die bloei ook te danken aan de hulp van eminente personen en aan de uitstekende samenwerking tussen directie en personeel.
Gedurende de periode van 1958 tot 1967 werden de schoolgebouwen steeds meer uitgebreid en vernieuwd, en aangepast; al het mogelijke werd gedaan om de goede sfeer in de school te verhogen. En wij voelen ons hier thuis. Dat kan ik rustig verklaren in naam van de leraressen, en wat onze meisjes betreft ... wel, bekijkt U hen maar even en dan kent U het antwoord zo.
Ik zou dus kunnen zeggen: op het ogenblik staan wij er prachtig voor maar toch zijn wij nog niet aan het einde van de vooruitgang. En ik zou U kunnen vragen, Monseigneur, E.H. Priesters, Geachte Inspectieleden, Eerwaarde Zusters, Heer Burgemeester en Geacht gemeentebestuur, ouders en oud-leerlingen, komt U allen binnen 25 jaar nog eens terug want dan vieren wij ons 100-jarig bestaan. Ik kan U verzekeren dat het Immaculata Maria Instituut dan weer een stukje zal gegroeid zijn. Ik kan dat zo vol overtuiging zeggen omdat wij de ouders van onze meisjes kennen. Velen onder hen zijn hier vroeger nog naar school geweest en denken op dit ogenblik ongetwijfeld even terug aan de dagen die zij hier op de schoolbanken doorbrachten en waarschijnlijk zullen er vandaag heel wat oude herinneringen opgehaald worden, een mens vergeet immers nooit zijn eigen schooltijd. Wij weten dat wij steeds op hun medewerking mogen rekenen.
Mag ik u allen nog een zeer aangename namiddag wensen en ik dank U.' (1)
Feestrede door moeder Marie Polexine:
Monseigneur,
Zeereerwaarde Heren,
Eerwaarde Zusters,
Geachte Heer Burgemeester,
Mevrouwen, Mijnheren,
'Als mensen jubileren is het als de gouden herfstbloei van bomen die geen vruchten meer moeten dragen: het wijst op de volbrachte plicht en stelt geen eisen voor de toekomst. Maar deze 75-jarige jubileumviering van onze school moet als een lente zijn vol nieuwe bloei en nieuwe groei.
We kunnen nu dankbaar jubelen om het verleden, en tegelijk beloven ervoor te zorgen dat eens, om een verleden dat nu nog onze toekomst is, door anderen om evenveel redenen kan worden gejubeld.
Monseigneur, wij danken U omdat U ons feest met uw tegenwoordigheid vereert, en dàt in naam van Zijne Eminentie de Kardinaal: wij danken in U Zijne Eminentie.
Monseigneur, wij zijn U dankbaar omdat U uw beste krachten geeft voor het onderwijs en wij danken U ook heel speciaal omdat U zich heeft ingespannnen om de uitbreiding van ons Instituut te bevorderen.
Dankbaar moeten wij zijn tegenover Eerwaarde Moeder Alfonse en het Algemeen Bestuur van Vorselaar die niets hebben gespaard om de bloei van ons Instituut te verzekeren, die ons niet alleen de middelen hebben geschonken om dit gebouwencomplex te verwezenlijken, maar die altijd paraat staan ons op paedagogisch gebied te steunen.
Wij danken allen die ons hier zijn voorafgegaan, Zusters en Juffrouwen, en wij verheugen ons, want velen zijn hier nog aanwezig:
zij hebben gepionierd en opgebouwd,
zij hebben gezocht en nagespeurd,
zij hebben gestuwd en getrokken,
zij hebben gezaaid wat wij nu maaien.
Wij danken onze priesters en Inspectieleden voor hun belangstelling voor het onderwijs, voor hun daadwerkelijke steun en de sympathie voor onze school.
Wij zijn ook dankbaar tegenover de Heer Burgemeester en het gemeentebestuur om hun genegenheid voor het vrij onderwijs in hun gemeente. Wij danken ook nog heel speciaal de voorgaande gemeentebesturen met als Burgemeesters de Heer De Schepper en Dr. Roosens die, vóór het schoolpact bestond, onze vrije school hebben gesteund zoals hun eigen gemeenteschool.
De bloei van ons Instituut hebben we voor een groot deel te danken aan U, goede Ouders. U stuurt uw kinderen naar ons Intituut en wij danken U voor het vertrouwen dat U in onze school stelt, voor de samenwerking tussen school en gezin. Wij weten dat we altijd mogen beroep doen op U.
Wij richten ook een dankwoord tot de bestuursleden van de oudervereniging. Zij vinden nog altijd de tijd, om niettegenstaande hun zware taak in hun gezin en in hun parochie te werken voor de bloei van ons Instituut.
Wij danken ook al diegenen die op de ene of de andere manier onze school hebben gesteund en gewaardeerd.
Een laatste dankwoord richt ik tot het onderwijzend personeel dat nu werkzaam is in onze school: Priesters, Zusters en Leken. Ik dank hen voor hun toewijding, hun bereidwilligheid en hun samenwerking. Zij allen worden gedreven door de liefde voor de kinderen, die U, goede Ouders, ons hebt toevertrouwd.
Goede Ouders, samen met U willen wij ons inspannen om uw meisjes bewust te maken van hun opdracht in deze moderne wereld, en om ze te helpen zich voor die opdracht klaar te maken. Wij zullen onze school openstellen voor de evolutie van de tijden, tot welzijn van de maatschappij en van de Kerk.' (1)
-----------------------------------------------------------------------
(1) In archief zusters.
(2) 'Moesten' is onjuist. Trouwens volgens andere bronnen gingen er ook na 1884 nog jongens en meisjes naar de parochieschool op Ledeberg.
(3) Eerst stond er 1957. |