Hoewel Zacharie uitging van het boek ‘Van het Westelijk front geen nieuws’ van Remarque, kwam in de lezing ook zijn de eigen denken naar boven:
‘We moeten ons den oorlog niet voorstellen zoals wanneer de troepen al zingend, onder trompetgeschal voorbij trekken. Dat is bedrog in oorlogstijd. Als ze stoetsgewijs optrekken naar het kamp is hun hart vol heldenmoed, maar o wee zodra de aanval begint krimpt hun hart van pijn. In oorlogstijd is vernielen en moorden het enige middel om zichzelf te redden, zodat de soldaten aan het front niet anders zijn dan de dieren. De ziel, het edelste in den mensch, wordt er weggecijferd.
Is de oorlog rechtvaardig? Er hebben rechtvaardige oorlogen bestaan, doch langs eene zijde. Nu is het nog onmogelijk een rechtvaardigen oorlog te voeren.
Er zijn andere middelen om den oorlog te keer te gaan, onder andere den Volkerenbond. De leden van den bond zijn in geweten verplicht den oorlog te keer te gaan, want oorlog verwekt onrust, dus is tegen de leer van Christus. Vijf en twintig honderd jaren geprobeerd met wapens vrede de verkrijgen. Helaas tevergeefs, dus klinke onze leus: “Weg met de wapens”. Eens geprobeerd een ander middel: vrede stichten in uw eigen hart zonder wapens. Bij een wapenstilstand heeft geen van beide partijen gewonnen. Maar de duivel heeft ondertussen niet geslapen, Satan heeft de strijd  gewonnen.’ (1)


-----------------------------------------------------------------------
(1) In ‘Verslagboek van het Katholiek Vlaamsch Studentengild van Pamel’.