- In de nacht van 13 op 14 november 1940 blies een hevige storm een groot deel van het dak weg. (1) Daar men geen toelagen kreeg van hogerhand werd het dak voorlopig gedicht met teerpapier en karton. Uiteindelijk werd het in 1943 toch hersteld met schaliën, betaald met 25000 fr. van een omhaling en 10000 fr. van een toelage van de gemeente.
- In 1969 werd een nieuw elektrisch aangedreven torenuurwerk geplaatst, waarna in 1970 ook de drie wijzerplaten werden vernieuwd en voorzien van verlichting, totale kostprijs 36500 fr.
- Rond 1970 werden de glasramen in het hoogkoor en in  de dwarsbeuken gedeeltelijk gerestaureerd, kostprijs 1965431 fr
- In 1973 werd een lening van 125000 fr aangegaan om 'scheuren in de kerk' te herstellen
- Toen er in de jaren (19)80 brokstukken steen uit de voorgevel/toren waren gevallen werden er boven en voor de ingang (lelijke) staketsels aangebracht om de kerkgangers te beschermen. Ook werd door de kerkfabriek een studiebureau aangewezen dat o.a. stelde ‘dat de combinatie van de slechte kwaliteit van de gevelsteen en de overdreven sterkte van de voegmortel tot gevolg heeft gehad dat meer dan de helft van de geveloppervlakten ”zichtbaar” en over het algemeen zwaar beschadigd zijn door oppervlakkige (soms zeer diepe) afbarsting.’ De herstelling bestond er dan in die beschadigde gevelstenen te vervangen door nieuwe vorstbestendige stenen, het natuursteenmetselwerk voornamelijk te reinigen eventueel te vervangen, de voegen op te kuisen, op te vullen, een waterafstotend middel aan te brengen, de glasramen uit te nemen, te restaureren, te herplaatsen, de daken … De werken werden tussen maart 1994 en februari 2002 uitgevoerd in 3 fasen, voor een totale som van 41741643 fr. of omgerekend 1034405 € (exclusief erelonen). (2) Daar de financieringsmogelijkheid van de kerkfabriek uiterst beperkt was en de subsidie van de Vlaamse overheid ’maar’ 30 % van de totale kostprijs bedroeg, heeft de gemeente het overige, veruit grootste deel van de financiering van de werken op zich genomen.
- Toch kwam er jaren nadien aan de ingang, toen er stukken leipan uit de torenspits waren gevallen, opnieuw een staketsel, dat bleef tot in juli 2017. In diezelfde maand, op 28 juli ontdekte de pastoor dat er in de kerk een stuk baksteen uit het plafond van de linker zijbeuk was gevallen en merkte ook scheurtjes op in het gewelf. De kerk werd zekerheidshalve gesloten. En aan de ingang werden er deze keer nadarafsluitingen geplaatst. De kerkraad vroeg aan Monumentenwacht Vlaams-Brabant een technisch verslag en de besluiten bleken ernstig maar ook geruststellend: ‘De vastgestelde schade heeft geen definitieve gevolgen en kan volledig hersteld worden.’ Maar een grondiger vooronderzoek bleek veel negatiever:

In 'Kerk en Leven' van 10 januari 2018

------------------------------------------------------------------------
(1) In 1936 werd het dak van de toren al vernieuwd.
(2) Niet verwonderlijk dat er toen sprake is geweest van de afbraak van de kerk en de bouw van een kleinere kerk.