Geboren te Aalst op 17 oktober 1945 en er overleden op 20 april 2018. Gehuwd met Gilberte De Leener werden in hun gezin, dat te Roosdaal aan de Ramerstraat (nr 55) woonde, vier kinderen geboren.
In 2011, toen hij met emeritaat ging, zei hij aan de Campuskrant van KU Leuven: ‘Ik mag mezelf ook een redelijke hobbykok noemen; ik kook graag voor mijn vrouw, kinderen en kleinkinderen. En ik ga genieten van de kleinkinderen en de rest van de familie – al heb ik daar altijd wel tijd voor gemaakt. Je moet weten wat belangrijk is in het leven.’

Na zijn humaniora aan het Klein Seminarie te Mechelen studeerde Luc Ballon rechten aan de KU Leuven en doctoreerde er. (1) Begonnen op het monitoraat werd hij naderhand gewoon hoogleraar aan de Leuvense universiteit. Hij heeft er gedoceerd in de faculteiten rechten, economie en ingenieurswetenschappen, maar eveneens is hij deeltijds professor geweest aan de Universiteit Limburg/UHasselt, het Sint-Lukas, de UFSIA, de KULAK, la Catho te Rijsel. Ook is hij gastprofessor geweest aan universiteiten in Frankrijk, Oostenrijk, Rwanda, Burundi en Rusland. Zijn leeropdracht omvatte voornamelijk handelsrecht en/of vennootschapsrecht en/of intellectuele eigendomsrechten. Enerzijds eiste hij in de cursus van de studenten een zekere discipline, maar anderzijds konden zij bij hem steeds terecht voor (juridisch) advies.
‘Uiteraard’ schreef hij tal van bijdragen in tijdschriften en congresbundels en was hij auteur van boeken o.a. ‘De dwangsom’, ‘De factuur’, ‘De wet handelspraktijken’, ‘De wet marktpraktijken’ en bracht hij ook het ‘Kunstenaarszakboekje’ uit.
Van 1990 tot 2003 was Luc Ballon eveneens advocaat bij de balie te Brussel, gespecialiseerd in handelsrecht en oneerlijke handelspraktijken. Voor hem was advocaat ‘de natuurlijke roeping van een jurist’. Bovendien ‘vond hij het leuk zijn studenten te entertainen met verhalen uit zijn praktijk’.
Met emeritaat, bleef Luc Ballon publiceren, lessen geven en meesterproeven begeleiden, nieuwe interessante arresten inscannen, jonge wetenschappers een forum geven in juridische tijdschriften waarvan hij (hoofd)redacteur was. In 2012 werd hij nog benoemd tot voorzitter van de ‘Jury voor Ethische Praktijken inzake reclame’ in hoger beroep.

Minister van Justitie en collega proximus Koen Geens omschreef Luc Ballon treffend: ‘Bij een eerste oogopslag gaat collega Ballon lichtvoetig, haast kuierend door het leven en laat hij zich gemakkelijk verleiden voor een gesprek. Deze kentrekken zijn slechts oppervlakkig. Daaronder gaat de uitzonderlijke werkkracht van een Brabants trekpaard schuil, alsook het altruïstisch geduld van een monnik en de verfijnde belangstelling van een kenner en een levensgenieter. Als Luc opmerkzaam rondkeek, is dat een blijk van nieuwsgierigheid voor het leven in elk detail; als hij praat en vooral luistert is het uit interesse voor de mens , vooral voor de jonge mens, omdat die minder opportunistisch en opener en meer steun  en vertrouwen nodig heeft. Als Luc aandachtig schouwt en toehoort, is het vanuit een diep verlangen naar schoonheid, en de troost die zij bieden kan. Als hij doceert in St-Petersburg of Bujumbura, is het om zelf bij te leren, en zich te relativeren door contact met en spiegeling aan de andere, en aan het andere. Als hij kookt, proeft, eet en drinkt, is het vanuit een rijke smaak, en om de verrukking ervan te delen.’

Luc Ballon was tevens voorzitter van de raad van bestuur van het barokorkest Il Fondamento.

Vanaf 11 januari 2007 was hij lid van de kerkraad van de kerkfabriek Sint-Martinus Strijtem. Bij het centraal kerkbestuur Roosdaal werd hij bij wijlen betrokken als expert, voor advies. En … regelmatig ging hij in de mis rond met de schaal.