Toen in 1930 Moeder Pacomia naar haar eersten werkkring terugkeerde werd ze gulhartig door de bevolking onthaald.
Het offer gulhartig gebracht bij het verlaten van Brasschaat, waar Moeder juist de voltooiing had gezien van haar vier jaar werken trok 's Heren zegen over haar verdere werkzaamheden. Het was haar genoeg het inzicht te kennen van haar Oversten, dan spaarde ze zich geen moeite. Met vastberaden volharding bracht ze de school tot het peil dat ze thans heeft bereikt. Op 6 mei 1943 werd het gouden jubelfeest van Moeder Pacomia gevierd.
De ziekte die Moeder Pacomia jaren lang ondermijnde ging ondertussen haar gang, zodat de krachten zichtbaar afnamen, ook herhaalde crisissen brachten haar leven dikwijls in gevaar.
In 1943 mocht Moeder Pacomia in het huis zelf, waar ze zoveel goed gesticht had een welverdiende rust genieten. Op 26 Februari 1945 ging Moeder zachtjes naar den hemel om er de beloning te ontvangen van haar ieverig werken en trouwe plichtsvervulling.
De schoolkinderen op initiatief der juffrouwen onderwijzeressen wilden nogmaals blijk geven van hun oprechte waardering, ze schonken gaarne hun spaarcenten. Tot zielerust lieten ze vijftien missen opdragen.


---------------------------------------------------------------------
(1) In archief zusters.