boomstructuur: startpagina >
AZ-index > artikelindex V >artikel


Van den Houte Carolus/Karel Jozef

Pastoor te Strijtem van 1907 tot 1933
Hij werd geboren te Strombeek op 3 februari 1859. Na zijn priesterwijding te Mechelen op 20 september 1884 werd hij onderpastoor te Perk, daarna te Wambeek. Op 5 maart 1907 werd hij pastoor te Strijtem en er feestelijk ingehaald. In november 1933 dwong zijn bisschop hem, omwille van zijn sterk verzwakt gezichtsvermogen, Stijtem te verlaten. Hij ging dan in Wambeek wonen, verhuisde daarna naar Sint-Katharina-Lombeek, maar bleef in Wambeek de mis opdragen, keerde terug naar Wambeek om tenslotte in het rusthuis te Sint-Pieters-Leeuw in te trekken, waar hij op 13 april 1940 overleed.
In Strijtem was hij in 1929 ook de bouwer van de parochiezaal.

Van huis uit was pastoor Van Den Houte zeer welstellend (1) wat hem toeliet vrijgevig te zijn, mensen in nood te helpen. En ... hij deed het! Liet zelfs hen die elders geen onderdak vonden in zijn pastorie wonen. Om zijn sociale, volkse beleving van zijn priesterschap noemden zijn parochianen hem ‘Chaleken'.

* Hij kocht twee boerenpaarden, die hij ook liet ‘trekken' voor de Strijtemnaren.
* Hij liet vier kloosterzusters naar Strijtem komen om er een naaiatelier te beginnen en kocht 57 (!) naaimachines. Maar zijn parochianen volgden niet en hij moest het atelier opdoeken. Hij reageerde vanop de preekstoel: ‘Gij zijt allemaal ezels bijeen, maar ik niet.'
* Tot tweemaal toe wist hij een dokter te overhalen zich in Strijtem te vestigen, maar al vlug verlieten zij het dorp, waarschijnlijk bij gebrek aan patiënten.
* Ondanks zijn wellievendheid kon hij in zijn preken ook streng oordelen: ‘Wat is een mens? Een vuil stinkend berrevat'. (2)


---------------------------------------------------------------------
(1) In 1921 kocht hij te Eizeringen zelfs het kasteel van de familie ‘Pottelsberghe de la Potterie'. [Om er een rusthuis in onder te brengen?] Maar hij geraakte in geldnood en verkocht dan gewoonweg prachtige bomen uit de dreef en uit het park. Kort nadien kreeg hij echter van de bisschop het bevel het kasteel te verkopen aan de Zusters van de Jacht, die het later verkochten aan de Zusters van Sint-Jozef te Eizeringen.
(2) Anekdoten uit het boek ‘Strijtem... nu en altijd' van Luc Van Liedekerke. Aldaar p. 137.