Geboren te Merchtem op 8 juli 1905 en overleden te Zuun op 30 november 1999.
Na zijn humaniora aan het Klein Seminarie te Mechelen trad hij op 7 september 1924 binnen in de missiecongregatie van Scheut. Na het noviciaat en studies filosofie in Nijmegen, godgeleerdheid in Leuven, werd hij op 17 augustus 1930 priester gewijd.
In 1932 kon pater Leyssens naar China vertrekken: eerst in Peking Chinees leren en dan naar de missiepost in Binnen-Mongolië, boven de Grote Muur. Daar biechthoren, preken, de mis opdragen,... en te paard naar verder gelegen dorpen, een school voor catechisten oprichten, econoom zijn van het seminarie. In 1943 kwam daar abrupt een einde aan toen hij samen met vele priesters en zusters werd geïnterneerd door de Japanners (die in 1938 China hadden overrompeld). Uiteindelijk werd hij in de zomer van 1945 bevrijd door Amerikaanse valschermspringers. Terugkeren naar de missiepost werd verhinderd door de communisten, bovendien kwam uit Scheut de beslissing naar huis te komen. Samen met 25 Scheutisten arriveerde hij op 16 maart 1946 in België.
Een maand na zijn terugkeer werd pater Leyssens econoom in Scheut, in 1948 rector van de studenten filosofie te Néchin. In 1954 keerde hij terug naar Scheut als opsteller van het maandschrift, zorgde er voor de spreekkamer, kreeg een vaste biechtstoel in de kerk, werd econoom.
In 1970 werd Pater Leyssens dan aangesteld als aalmoezenier van het rusthuis O.-L.-Vr.-Onbevlekt in Pamel. De mis opdragen, regelmatig een bezoekje brengen aan de bejaarde bewoners, met hen praten en naar hen luisteren, de laatste sacramenten toedienen ..., pater Leyssens deed het allemaal rustig, bemoedigend.
Maar hij wou, zoals hij zei, in Pamel niet wonen 'als een vreemdeling'. Hij hielp er dan ook jarenlang in de parochie. Zo begeleidde hij vele overledenen naar het kerkhof om er de laatste gebeden en de zegen over uit te spreken. Ook werd hij kort na zijn aankomst proost van Davidsfonds-Roosdaal (tot in 1994). Op de bestuursvergaderingen zorgde hij altijd voor een bezinnend woordje. In zijn preek in de ledenmis, in zijn nieuwjaarsbrief in het DF-Klokje verwees hij vaak naar de drie pijlers van het Davidsfonds: christelijk, Vlaams, sociaal. Van 1971 tot in 1973 schreef hij in dat DF-Klokje zijn 'Herinneringen uit China'.
"Zie dat ge nog lang bij ons blijft", zegden de bejaarden tegen hun aalmoezenier (1). Hij voelde zich echt thuis in het rusthuis, bleef er dan ook 27 jaar, tot 30 juli 1997. Toen vertrok pater Leyssens, om gezondheidsredenen, naar het rusthuis van de paters van Scheut te Zuun.
Daarmee verdween uit Pamel de pater met de witte baard en kort geknipt wit haar, verdween een vertrouwde en vertrouwen wekkende figuur, traditioneel-oprecht gelovend.



-----------------------------------------------------------------------
(1) In DF-Klokje, januari/februari 1985, 17e jg nrs 1/2. Aldaar p. 13.