Vroegere herberg, te Pamel aan de Groenenboomgaard (nu nr 47). Boven de deur stond te lezen ‘AU BON WALLON', maar In de volksmond werd de herberg ‘In de Waal' genoemd (1), Was de vroegere eigenaar een Waal of werd in de 19e eeuw gewoon meegedaan met de verfransing?
De eerst gekende cafébaas, Frans Segers was zeker geen Waal. Hij was geboortig uit Sint-Kwintens-Lennik, trouwde in 1762 te Pamel en ging aan de Groenenboomgaard achter de tapkraan staan. Na hem volgden zoon Jan-Baptist, kleinzoon Dominicus en achterkleinzoon Désiré Gaugericus, die de herberg sloot ca. 1924.
De dochter van deze laatste, Emma vertelde later dat haar vader koetsier was bij dr. Alfons Borginon en dat hij 's zondags aan het station in Okegem ook de bezoekers van de meisjes van het pensionaat afhaalde. Omdat haar vader alzo goed gekend was ‘… kwam 't misschien ook wel dat ons staminee om zo te zeggen nooit zonder volk was. De klanten bleven niet hangen maar ze kwamen uit genegenheid iets drinken en gingen voort.' Ook vertelde ze: ‘Er waren drie soorten bier: faro (van Tondeures), wit bier van Cosijns uit Meerbeke en bruin, ook van een brouwerij aldaar. En dan was er nog lambik die een halve frank de fles kostte. Natuurlijk werd er ook genever gedronken; buiten de koster ('s morgens na de mis) werd bij ons 't meest genever geschonken van allemaal. Limonade bestond nog niet: de vrouwen dronken evengoed bier als 't mansvolk.' Haar vader was ook ne goede tenor en zette vaak in: ‘Als ze niet aan 't bakschieten waren of aan 't bollen, waren ze aan 't zingen in ons staminee!'